EBC gra w swoją grę

Czwartkowa sesja jest w pełni zdominowana przez posiedzenie EBC, choć innych tematów tak naprawdę nie brakuje. Niestety giną one na tle bierności najważniejszego banku centralnego Europy. Rosną obawy o skutki pandemii w Chinach. 

Bankowość centralna szuka dostosowań

    Wczoraj kolejne dwa banki centralne podniosły stopy procentowe i to o 50 punktów bazowych, co jest odbierane jako zdecydowane posunięcie, zwłaszcza że mowa tu o ważnych gospodarkach. Zarówno Nowa Zelandia, jak i Kanada próbują się dostosować do świata z rozpędzoną inflacją. Wcześniej w tym samym kierunku podążyli decydenci z Korei oraz Singapuru. Widzimy już, że trend zacieśniania polityki monetarnej rozlewa się praktycznie na cały świat. Choć wciąż pozostają kraje, które podążają w przeciwnym kierunku. Dziś na niezmienionym poziomie koszt pieniądza pozostawili Turcy, którzy mają swoje własne podejście do polityki pieniężnej. Co ciekawe jest ono już nie tylko krytykowane, a wręcz wyśmiewane przez mainstreamowych analityków. No bo jak to w realiach szalejącej inflacji można prowadzić luźną politykę monetarną? Jak w takiej sytuacji można nie podnosić stóp? Jak można zalewać rynki tanim świeżo kreowanym pieniądzem, który jest przecież największym dopalaczem dynamiki cen. A przepraszam, to ostatnie nie jest domeną wyszydzanej Turcji, tylko wielce poważanego EBC.

EBC we mgle

    Teoretycznie mówimy o jednym z najważniejszych graczy polityki pieniężnej na świecie. Ale obserwując ostatnie decyzje, czy kierunek działania, ciężko nie szufladkować pani Lagarde na tym samym poziomie co Erdogana (nie oszukujmy się, to on wyznacza politykę monetarną w Turcji). Z jakiegoś powodu znaczna część rynku uwierzyła, że kwietniowe posiedzenie może być przełomowe, że rozpocznie marsz ku normalności instytucji z Frankfurtu. Widać to było choćby po wykresie głównej pary walutowej globu, na którym w ostatnich godzinach widzieliśmy odbicie o ponad centa od wczorajszego dołka. I cały ten optymizm wyparował wraz z opublikowaniem komunikatu. Czytając go, można odnieść wrażenie, że inflacja jest w tym momencie drugorzędnym problemem, gdzieś na marginesie zainteresowań Lagarde i spółki. Stopy procentowe oczywiście pozostały bez zmian, co więcej nie zostaną one podniesione jeszcze przez kultowy już „pewien czas” po wygaśnięciu programu skupu aktywów. Ten oczywiście ciągle jest aktywny i w momencie, gdy już 8 krajów UE zmaga się z dwucyfrową inflacją, EBC przez trzy kolejne miesiące zaleje rynek dodatkowymi 90 mld euro. 

Chiny budzą coraz więcej obaw

    Gdy już opadnie kurz po posiedzeniu EBC, inwestorzy prawdopodobnie będą przerzucać centrum uwagi na Chiny. Największa fabryka globu ma coraz więcej problemów z opanowaniem szalejącej pandemii i to mimo wprowadzonej polityki zero COVID. Okazuje się, że nawet Pekin przy swoim autorytarnym traktowaniu obywateli jest bezsilny w obliczu wirusa. Dodatkowo tak restrykcyjna walka coraz mocniej ciąży chińskiej, a co za tym idzie globalnej gospodarce. W tym momencie ścisły lockdown jest wprowadzony na obszarze odpowiadającym za 10% PKB Państwa Środka. Mniejsze bądź większe obostrzenia dotykają już praktycznie ¼ chińskiej gospodarki. Pytanie, jak długo Partia będzie w stanie trzymać się obecnej strategii i czy nie będzie zmuszona do kapitulacji. Z drugiej strony należy pamiętać, że przez absolutnie większość czasu od wybuchu epidemii, to Chiny najlepiej sobie z nią radziły właśnie dzięki takiemu, a nie innemu podejściu.