Rezerwą w pandemię

Banki centralne reagują na pandemię. Rada Polityki Pieniężnej nie reaguje na nic. Złoty reaguje i traci.

Skoordynowana akcja

    W ostatnim czasie doszło do rozmów między najważniejszymi personami w świecie finansjery. Przedstawiciele ministerstw finansów oraz banków centralnych grupy G7 ustalili wspólną linię działania, by złagodzić skutki pandemii dla globalnej gospodarki. Wczorajsze wydarzenia pokazują, że tym razem działania te wybiegają znacznie dalej poza standardowe wspólne oświadczenie, które w ostatnim czasie stało się ulubionym orężem najpotężniejszych tego świata. Decyzja Banku Rezerw Australii o cięciu stóp, jeszcze wydaje się działaniem jak najbardziej typowym i przewidywalnym. Australijska gospodarka, która jest mocno zależna od rynku surowcowego, dotkliwie oberwała kryzysem wywołanym przez epidemie koronawirusa. Strach na rynkach, zamykanie chińskich (i nie tylko) fabryk, przerwy w łańcuchach dostaw są silnie odczuwalne na Antypodach, dlatego wczorajsze posunięcie nie wzbudziło większych sensacji.

    Inaczej wygląda sytuacja z posunięciem amerykańskiej Rezerwy Federalnej, która specjalnie się zebrała poza standardowym terminem, by ściąć stopy i to od razu o 50 punktów bazowych. Takie ruchy należą do rzadkości – ostatni raz podwójne cięcie miało miejsce w 2008 roku i było reakcją na krach na rynkach. Zresztą takie specjalnie zwoływane posiedzenia też należą do rzadkości. W całej historii Rezerwy było to dopiero dziewiąte spotkanie tego typu. FED chciał tym sposobem zakomunikować, że nie tylko trzyma rękę na pulsie, ale jest gotowy do niestandardowych działań w razie potrzeby. Co prawda efekt na rynku walutowym był wyjątkowo krótkotrwały, dolar błyskawicznie odrobił straty z nawiązką, to jednak na rynku kapitałowym już wyraźnie widać powiew optymizmu.

Jak nie wiesz co zrobić, to nie rób nic.

    Sporo emocji wzbudziła także dzisiejsza decyzja naszej rodzimej Rady Polityki Pieniężnej. Pojawiły się spekulacje, że RPP da się porwać globalnemu trendowi i również zdecyduje się na cięcie stóp. Zwłaszcza że wniosek o takie posunięcie dzięki Erykowi Łonowi jest standardowym punktem programu. Z drugiej strony znaczna część rynku mimo wszystko nie zapomniała, że inflacja wybiła ponad próg tolerancji, po cichu licząc, że RPP kiedyś musi wrócić do korzeni oraz do swoich statutowych celów. Członkowie Rady jednak pogodzili obie strony i zrobili to, w czym są najlepsi, znaczy nic. Najwyraźniej za punkt honoru sobie obrali dotrzymanie słowa o tym, że do końca kadencji stopy procentowe pozostaną bez zmian. Niezależnie od tego, że zostały one wypowiedziane w zupełnie innym otoczeniu makroekonomicznym.

    Złoty umacnia się dziś tylko wobec euro, które wróciło poniżej poziomu 4,30 zł. Pozostałe główne waluty drożeją, choć są to ruchy raczej nieznaczne. Kurs dolara po raz pierwszy od czterech sesji rośnie, dochodząc do pułapu 3,86 zł. Frank szwajcarski kosztuje 4,04 zł. Po zejściu w okolice tegorocznego minimum drożeje także funt, za którego zapłacimy 4,945 zł.