Zaklinanie inflacji

Jakby nie liczyć znajdujemy się powyżej celu inflacyjnego NBP. Prezes Glapiński zapowiedział, że zrobi co w jego mocy, by ratować gospodarkę. W takim razie warto się zastanowić, kto zajmie się ratowaniem cen?

Wiara to za mało

    Wzrost cen w marcu wyniósł 4,6% w skali roku, tylko nieznacznie schodząc poniżej ostatniego rekordowego odczytu. Analitycy, a przede wszystkim NBP, oczekiwali mocniejszego hamowania dynamiki cen, zakładając że spadnie ona co najmniej do poziomu 4,4%. Co ciekawe oczekiwanego wyniku nie udało się zrealizować nawet pomimo zmiany sposobu liczenia inflacji, która była wymuszona przez wybuch epidemii. Część członków RPP cały czas żyje w przekonaniu, że bieżący kryzys wywoła deflację i to nią powinniśmy się martwić. Trudno powiedzieć skąd taki optymizm, gdy na rynek pompowane są potężne programy antykryzysowe (w które zaangażował się zresztą sam bank centralny), stopy procentowe są radykalnie ścinane, a przerywane łańcuchy dostaw wyraźnie ograniczają podaż wielu dóbr. Obecnie jedyne antyinflacyjne działanie banku centralnego to zaklinanie rzeczywistości i wiara, że uda się pohamować oczekiwania rynku co do przyszłych zmian cen. Rzecz w tym, że w ostatnim czasie NBP tak jak wiele innych banków centralnych cierpi na deficyt wiarygodności, przez co takie miękkie naciski stają się jeszcze mniej skuteczne.

Optymizm uleciał

    Dziś na rynkach obserwujemy ewidentny odwrót od ryzyka. Po całkiem udanym początku tygodnia złoty oddaje ostatnie zyski, zresztą razem z pozostałymi walutami z naszego koszyka. Zyskuje za to frank oraz przede wszystkim dolar. Głównym winowajcą jest Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który podzielił się swoimi kasandrycznymi wizjami co do perspektyw dla globalnej gospodarki. MFW zakłada, że czeka nas największa recesja od czasu Wielkiego Kryzysu z lat trzydziestych ubiegłego wieku. Co prawda, nie jest to pierwsza taka prognoza, która dotarła na rynek, jednak tym razem odpowiedzialność za te słowa bierze jeden z najważniejszych graczy na rynku. Inwestorzy od razu zaczęli bardziej przyglądać się odczytom makroekonomicznym, a te siłą rzeczy są bardzo ponure.

Daleko do końca

    W ostatnim czasie część inwestorów starała się czerpać optymizm z kolejnych zapowiedzi odmrażania następnych gospodarek. Rzecz w tym, że skala niepewności wciąż pozostaje potężna, przede wszystkim dlatego, że ciągle nie wiemy, czy przy pierwszym luzowaniu restrykcji na nowo nie wystrzeli liczba dziennych zakażeń. Rynek ewidentnie miota się między skrajnymi emocjami, co widać również na wycenie złotego. Euro drożeje dziś do 4,53 zł, dolar do 4,17 zł, frank kosztuje 4,31 zł, a za funta zapłacimy 5,20 zł.