Dźwignia finansowa, czyli o lewarowaniu inwestycji

W czasach wysokiej inflacji (wśród ludzi posiadających jeszcze jakieś oszczędności) wzmaga się poszukiwanie inwestycyjnych rozwiązań, które pozwolą posiadanym środkom przynajmniej zachować wartość. Jednym z nich jest stosowanie dźwigni finansowej. Ale co to jest dźwignia finansowa, jak działa i jakie są jej wady? 

Dźwignia finansowa – czym jest i jak działa?

Osoby nieobyte z rynkami oraz aktywnym inwestowaniem na pewno od razu zadadzą pytanie: czym jest dźwignia finansowa? Warto zacząć od tego, że dźwignia finansowa to potoczne określenie na lewarowanie. W tym artykule pominiemy aspekt finansowania przedsiębiorstw, a skupimy się na lewarowaniu w kontekście inwestycji na rynkach finansowych.

Co to jest lewarowanie?

Co to jest dźwignia finansowa? Pozwala ona na zwiększenie zysków przy wykorzystaniu mniejszego kapitału w porównaniu do tradycyjnej inwestycji w dane aktywo, np. zakupu akcji jakiejś spółki. Lewarowanie to w skrócie możliwość zajęcia pozycji w kontrakcie terminowym lub innym instrumencie finansowym o wartości większej od zainwestowanego kapitału. Jednak ten medal ma dwie strony, ponieważ większe lewarowanie to nie tylko szansa na większy zysk, ale na proporcjonalną do niego stratę.

Mechanizm dźwigni finansowej

Mechanizm dźwigni finansowej pozwala na zawieranie transakcji o wartości wielokrotnie przekraczającej posiadany kapitał. Zyskujemy możliwość otwarcia pozycji nominalnie większej niż środki, które mamy realnie w danym momencie do wykorzystania. Jak działa dźwignia finansowa? Najpierw musimy wpłacić odpowiedniej wielkości depozyt (np. 5%) do serwisu oferującego np. kontrakty CFD (Contract for Difference). Załóżmy, że maksymalna dźwignia finansowa to 1:20. Taka wartość oznacza, że inwestor może otworzyć pozycję o wartości nominalnej do 20 razy większej od realnego wkładu.

Przykłady

Najlepiej pokazać to zagadnienie w praktyce. Poniżej przedstawiamy przykłady dźwigni finansowej.

Dźwignia finansowa przykład 1

Kupno 10 000 EUR za PLN w tradycyjnym kantorze:
Kurs kupna EUR/PLN = 4,50
brak dźwigni finansowej
wymagany kapitał: 10 000 x 4,50 = 45 000 PLN

Kupno 10 000 EUR za PLN za pośrednictwem platformy oferującej dźwignię:
Kurs kupna EUR/PLN = 4,50
dźwignia 1:20 (depozyt 5%)
wymagany kapitał: 5% x 10 000 x 4,50 = 2250 PLN

Dźwignia finansowa przykład 2

Środki na rachunku klienta: 10 000 EUR
Klient chce kupić CFD EUR/PLN
Poziom zabezpieczenia (wymagany depozyt): 5% (dźwignia 1:20)
Wykorzystując wszystkie środki na rachunku (wykorzystując maksymalną dźwignię finansową) klient może zawrzeć transakcje o wartości: 10000 EUR x 20 = 200 000 EUR
Klient może więc kupić kontrakt CFD EUR/PLN o wartości 200 000.

Wady i zalety dźwigni finansowej

Zalety

Lewarowanie pozwala na użycie tylko części kapitału do inwestycji (reszta może być ulokowana np. na rachunku bankowym). Dźwignia umożliwia otwarcie dużo większych pozycji niż w przypadku fizycznych zakupów i zyski są także dużo większe w porównaniu do początkowej inwestycji.

Wady

Zyski związane z tym sposobem inwestowania będą zwiększone, ale trzeba być przygotowanym na potencjalną proporcjonalną stratę. Platformy oferujące instrumenty oparte o lewarowanie są zobowiązane do wyraźnego oznaczania, jaki odsetek ich klientów odnotowuje straty pieniężne. Największe platformy podają, że aż 70-80% otwartych tam rachunków ponosi straty z tytułu zawierania kontraktów. Zatem doskonale widać, że zwycięzców tej rynkowej gry jest zdecydowanie mniej. Dlatego przy rozważaniu wykorzystania dźwigni finansowej w celu inwestycyjnym warto skupić się na strategii i wolumenie, jaki chcemy wykorzystywać w takich operacjach.